خاطرات یک مدیر

غده هاي سرطاني اين خاصيت را دارند كه از بدن تغذيه مي كنند و بزرگ مي شوند و خود باعث تحليل رفتن قواي بدن و مرگ انسان ميشوند .( بلا از همگي بدور باد) در سازمانها هم اين غده ها وجود دارند . در ساختار سازمانها بعضا بخشهايي بنا بر شرايط روز و مقطعي بوجود مي ايند كه در ان مقطع خاص مشكل را حل مي كنند ولي بعدا به دليل فراموشي يا تعويض مديران و يا اينكه شبه مشكلاتي ديگر بهانه مي شوند ، اين بخش ها با افراد ان باقي مي مانند و بدون اينكه كار مثبتي انجام دهند از سازمان ارتزاق مي كنند و بمرور زمان هم فراموش مي شود كه اصلا براي چه بوجود امده اند و دليل تداومشان چيست . اين حالت براي برخي از فرايندها و روشهاي كاري يا ايستگاههاي كاري هم بوجود مي ايد مثلا در يك مقطعي بعلت الودگي كه در محيط وجود داشته است مجبور شده ايم عمليات پاك كردن محصول را اضافه كنيم و افرادي مامور به اينكار شده اند . بعدا يا اصلا يادمان رفته كه براي رفع منشا الودگي اقدام كنيم يا اينكه اگر از بين هم رفته است يادمان رفته كه افراد مخصوص به عمليات را حذف كنيم و باز يك غده در سازمان ايجاد شده است . براي عدم مواجهه با اين غده هاي سرطاني در سازمان لازم است هر از چند گاهي يك چك آپ سازماني داشته باشيم و براي كليه عمليات در سازمان و بخشهاي سازمان اين سوال را مطرح كنيم كه چرا هستند و چرا اينگونه انجام ميشوند . با اينكار مي توانيم سازمان را هميشه پيرايش كنيم و از ايجاد اين غده هاي سرطاني جلوگيري نماييم . حال براي اينكه بتوانيم عميقتر با اين موضوع مقابله نماييم مي بايست بتوانيم با اسكنهايي كه گاه و بيگاه در سازمان انجام مي دهيم بوسيله تطابق با اهداف و شاخصهاي تعريف شده از ايجاد الگوهاي ذهني غلط جلوگيري نماييم . داستان ميمونهايي را كه با بالارفتن يكي از آنها از نردبان براي برداشتن موز بر سرشان آب ريخته ميشد را حتما شنيده ايد و اينكه ميمون بالارونده را به باد كتك گرفتند . بعدا كه بتدريج ميمونها عوض شدند و حتي در آخر هيچكدام از ميمونهاي اوليه نيز حضور نداشتند باز اگر ميموني براي برداشتن موز بالاي نردبان مي رفت حتي با اينكه ديگر آبي ريخته نمي شد باز كتك را مي خورد . خيلي از اينگونه موارد در جامعه و رفتارهاي اجتماعي نيز وجود دارد كه با توجهي مي توانيم ببينيم . بايد هميشه در مقابل انجام كارها بپرسيم كه چرا اينكار را انجام مي دهيم تا از ايجاد اين غده ها جلوگيري كنيم . هر روز در محيط كارمان در مواجهه با كارها و عمليات اين چرا را تا جايي بپرسيم تا به نتيجه واقعي برسيم به يك مرحله هم اكتفا نكنيم . مسلما پاسخ مرحله اول اينستكه اينگونه رسم بوده است ولي در اين مرحله نمانيم و نپذيريم تا به جواب واقعي برسيم . غده هاي سرطاني سازمان را به ضعف و مرگ ميرسانند!

 

This entry was posted on سه شنبه, دی ۲۰م, ۱۳۹۰ at ۷:۳۲ ق.ظ and is filed under مديريت. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can leave a response, or trackback from your own site.